Dziedzictwo Wiki
Advertisement

Liduen Kvaedhí — pismo opracowane przez elfy i służące do zapisu pradawnej mowy. W zamyśle najpiękniejsza z form pisanych, charakteryzuje się tym, że jest bardziej "miękkie" i eleganckie niż zwykłe runy krasnoludzkie, bądź ludzkie.

Na pismo składa się ponad tysiąc znaków, z których każdy reprezentuje jeden wyraz bądź głoskę. Symbole te tworzone są z czterdziestu dwóch kształtów podstawowych, łączonych ze sobą w zależności od brzmienia i znaczenia wyrazu.[1] Znaki te przybierają różne kształty w zależności od kontekstu i formy danego słowa. Do znanych symboli tego pisma należą Yawë (więź zaufania), zar'roc (nieszczęście) czy brisingr (ogień).

Co istotne, w przeciwieństwie do języka mówionego, Liduen Kvaedhí nie ogranicza rzeczywistość ani prawda, co oznacza, że w piśmie tym można kłamać oraz tworzyć utwory fikcyjne.

Użycie[]

Nauka pisma Liduen Kvaedhí stanowi element szkolenia Smoczego Jeźdźca. Eragon regularnie uczył się go pod przewodnictwem Oromisa podczas swojego pierwszego pobytu w Ellesmérze, doskonaląc jednocześnie pradawną mowę.[2] Przed bitwą o Gil'ead elf wręczył uczniowi własnoręcznie spisaną w Liduen Kvaedhí wersję wiersza stworzonego przez Eragona.[3]

Symbole reprezentujące imiona mieczy Smoczych Jeźdźców, zwykle ograniczone do pojedynczego wyrazu, umieszczane są na klingach i pochwach tychże mieczy.

Arya w swoim domu posiada trzy miniaturowe drzewka układające się w kształt znaków oznaczających pokój, siłę i mądrość.[4]

Przypisy[]

  1. Potrzebne źródło
  2. Najstarszy
  3. Brisingr, rozdział Pożegnania
  4. Najstarszy
Advertisement