Shruikan — wierzchowiec Galbatorixa i jeden z największych smoków, jakie kiedykolwiek żyły. Jako smoczę został wykradziony swemu poprzedniemu Jeźdźcowi i zmuszony do posłuszeństwa samozwańczemu królowi Imperium za pomocą czarnej magii. Był jednym z dwóch smoków, obok Glaedra, które przeżyły Upadek i przetrwały do czasów opisanych w powieściach. Smok zginął w wybuchu wywołanym magicznym samobójstwem Galbatorixa.
Wygląd[]
Shruikan ma ciemne, hebanowe łuski oraz bladobłękitne oczy. Zaklęcia Galbatorixa sprawiły, że smok, mając nieco ponad 100 lat, stał się jednym z największych smoków w historii, znacznie przerastającym liczącego w chwili śmierci ponad 600 lat Glaedra. Był tak wielki, że widząc go po raz pierwszy z bliska, Eragon wciął fałdę jego skrzydła za całe skrzydło, a szerokość szpikulców na grzbiecie smoka porównał z pniami wiekowych drzew.[1] Z kolei wstęga ognia, którą zionął Shruikan, była "szeroka jak rzeka Anora".[2]
Charakter[]
Shruikan nie służył Galbatorixowi z własnej woli, jako że został nagięty do posłuszeństwa czarną magią. Według Elvy, która zdołała zajrzeć do umysłu smoka, Shruikan był szalony; targał nim ogromny ból oraz gniew i gdyby mógł, zabiłby każde żywe stworzenie. Stwierdziła, że jest najbardziej nieszczęśliwą istotą, z jaką miała do czynienia, i że nie da mu się w żaden sposób pomóc.[3] Galbatorix wspomniał także, że Shruikan nikogo nie lubi oraz jest rozdrażniony, gdy goście przerywają mu drzemkę, i potrafi ze złości zjadać ludzi.[4]
Ponieważ więź Shruikana z Galbatorixem nie była naturalną więzią łączącą smoka i Jeźdźca, możliwe, że król zapanował nad jego Eldunarí, tak jak uczynił to z setkami innych smoków, co dało mu kontrolę bezpośrednio nad smokiem. Ta spaczona więź spowodowała, że Shruikan stał się bezwzględną maszyną do zabijania.
Imię[]
Wbrew zwyczajowi, zgodnie z którym smok sam wybiera sobie imię, gdy jest już dość dojrzały, to Galbatorix nadał imię wykradzionemu przez siebie pisklęciu.
Podczas Du Namar Aurboda, Odebrania Imion, smoki, które postanowiły w ten sposób ukarać zdradzieckie wierzchowce Zaprzysiężonych, oszczędziły Shruikana, ponieważ stwierdziły, że nie służył on Galbatorixowi z własnej woli.
Historia[]
Gdy pierwszy smok Galbatorixa, Jarnunvösk, zginął z rąk urgali, Jeździec udał się do siedziby zakonu, Ilirei, by prosić Radę Jeźdźców o przyznanie mu drugiego smoka. Desperacja w jego głosie zdradziła szaleństwo, w które popadł Galbatorix po śmierci swego smoka. Starsi, wśród których był Oromis, dostrzegli jego szaleństwo i odmówili.
Zdesperowany Galbatorix postanowił więc wykraść smocze pisklę. Namówił młodego adepta, Morzana, by ten zostawił otwartą bramę do cytadeli w Ilirei. Wdarł się przez nią do miasta i zabiwszy Jeźdźca Shruikana, ukradł pisklę. Następnie uciekł wraz z Morzanem w miejsce, do którego nie zapuszczali się Jeźdźcy, nie groziło im więc wykrycie. Tam podporządkował sobie smoka, wykorzystując czarną magię. Z pomocą magii sztucznie przyspieszył też wzrost smoka.
Gdy Shruikan urósł do znacznych rozmiarów, Galbatorix opuścił kryjówkę, ujawnił się oraz swojego smoka światu i wraz ze swym uczniem Morzanem i pozostałą dwunastką Zaprzysiężonych wszczęli wojnę, którą doprowadzili do niemal całkowitej zagłady smoków i zakonu Jeźdźców. Po tych wydarzeniach Galbatorix ogłosił się królem Imperium i osiadł w stolicy. Od tamtej pory Shruikan rzadko opuszczał Urû'baen.[5]
Shruikan po raz pierwszy ujawnił się Vardenom, gdy ci dotarli pod mury Urû'baenu w celu zdobycia miasta i rozegrania ostatecznej bitwy o władzę nad Imperium. Galbatorix, prawdopodobnie chcąc przerazić buntowników, wypuścił swojego smoka, który wzleciał ponad miasto, zaryczał i zionął ogniem; Vardeni uświadomili sobie wówczas, jak wielki Shruikan jest naprawdę. Smok po chwili wylądował i powrócił do cytadeli Galbatorixa.[6]
Kiedy Eragon z Saphirą, Aryą i Elvą dostali się do sali tronowej, młody Jeździec zwrócił uwagę na długie czarne kotary zwisające z sufitu za tronem króla. Dopiero po dłuższej chwili, gdy Galbatorix wspomniał Shruikana i smok wybudził się z drzemki, uświadomił sobie, że kotary są w rzeczywistości skrzydłami czarnego smoka. Smok nie brał udziału w walce, która rozwinęła się po pojedynku Eragona z Murtaghiem, ponieważ sam został zaatakowany przez Saphirę i Ciernia; tymczasem Galbatorix toczył umysłową walkę z Eragonem i towarzyszącym mu Eldunarí. Dwa mniejsze smoki dotkliwie gryzły Shruikana, ten zaś nie mógł się bronić, ponieważ był zbyt wielki, by móc swobodnie poruszać się po sali tronowej. Arya wykorzystała sytuację, wspięła się po łapie smoka i wbiła Dauthdaert Niernen w jego oko, zabijając go. Chwilę później Galbatorix, przytłoczony zaklęciem zrozumienia rzuconym przez Eragona, popełnił magiczne samobójstwo, wywołując potężny wybuch. W wyniku eksplozji zniszczeniu uległa cała sala tronowa, a ciało Shruikana zostało częściowo zdarte z jego szkieletu.[7]
W filmie[]
Shruikan w filmie
Shruikan pojawia się na samym końcu filmu Eragon, gdy wściekły Galbatorix przecina mieczem mapę Alagaësii. Smok wyłania się wówczas zza płótna i zieje ogniem.
Przypisy[]
- ↑ Dziedzictwo, rozdział Imię wszystkich imion
- ↑ Dziedzictwo,rozdział Ogień nocą
- ↑ Dziedzictwo,rozdział Ogień nocą
- ↑ Dziedzictwo, rozdział Imię wszystkich imion
- ↑ Potrzebne źródło
- ↑ Dziedzictwo,rozdział Ogień nocą
- ↑ Dziedzictwo, rozdział Dar wiedzy