Dziedzictwo Wiki
Advertisement
Zakon Smoczych Jeźdźców
Stolica
Dawna Doru Araeba
Obecna Arngar
Przywódcy
Obecni Eragon

 i Saphira

Poprzednicy

-Oromis Glaedr

-Vrael i Umaroth

-Anurin i ????

-Eragon I i Bid'Daum

Żyjący Shur'tugalar i Skulblaka
Eragon i Saphira
Arya i Firnen
Murtagh i Cierń
Sojusznicy
Elfy,

Vardeni, Surda, Krasnoludy, Kotołaki ,Urgale

Zakon Smoczych Jeźdźców - zakon zrzeszający Jeźdźców, od Paktu ze Smokami aż do Upadku; po śmierci Galbatorixa znów zaczął funkcjonować. Jedynymi przedstawicielami Zakonu, którzy przetrwali Upadek byli Glaedr i Oromis.

Położenie[]

Zakon mieścił się niegdyś na wyspie o kształcie "kościstej dłoni", Vroengardzie, zaś jego stolicą była Doru Araeba.

Historia []

Historia Jeźdźców zaczyna się w momencie przybycia elfów do Alagaesii z krainy zwanej Alalëą. W ślad za nimi przybyły urgale. Z początku stosunki między elfami a smokami były poprawne, z tej racji, iż elfy nie uważały smoków za istoty inteligentne. Za panowania króla Ceranthora pewien młodzik postanowił zapolować na smoka (elfy wówczas jadały jeszcze mięso) i zabił go. Oburzone smoki zwarły szeregi i zaatakowały cały elfi naród. Przerażone nieporozumieniem elfy próbowały zakończyć walkę, lecz nie mogły porozumieć się ze smokami.

Rozpoczęła się trwająca pięć lat krwawa i wyniszczająca wojna. Z początku elfy tylko się broniły, ale potem przeszły do kontrofensywy. Zniszczyły między innymi gniazda smoków na Skale Strzaskanych Jaj. Smoki spaliły zaś miasto Ilireę.

Walki trwałyby o wiele dłużej gdyby nie to, że elf imieniem Eragon odnalazł porzucone smocze jajo. Postanowił wychować smoka, który się wykluł i nazwał go w pradawnej mowie Bid'Daum. Wraz ze swym towarzyszem zaczął głosić pokój w całej Alagaësii.

Początek Jeźdźców i Czasy Świetności[]

"Mocy swych używali jedynie dla czynienia dobra i pod ich czujnym okiem wzniesiono z żywego kamienia wyniosłe miasta i wieże. Utrzymywali tedy pokój, a kraina rozkwitała. To była złota era. Elfy były naszymi sprzymierzeńcami, krasnoludy przyjaciółmi. Miasta bogaciły się, ludzie żyli w dostatku."   ~ Brom

Starania Eragona i Bid'Dauma sprawiły, iż po zakończeniu konfliktu królowa elfów Tarmunora i wybrany przez smoki przedstawiciel postanowili zawrzeć traktat. Zwykłe zobowiązanie na piśmie nie wystarczyłoby toteż postanowiono złączyć obie potężne rasy magią. Elficcy magowie przez dziewięć lat pracowali nad właściwym zaklęciem. Po owym czasie elfy i smoki przybyły do Ilirei. Elfy nadały czarowi strukturę, smoki moc i połączyły swe rasy. Zaklęcie sprawiło, iż smoki zyskały władzę nad językiem i ogładę, elfy zaś długowieczność i urodę.

Postanowiono także o ustanowieniu strażników paktu i łączników między rasami. Smoczych Jeźdźców. Wewnątrz czaru przygotowanego przez Tarmunorę krył się mechanizm pozwalający pisklęciu złączyć się z Jeźdźcem. Odtąd, gdy smok decydował się oddać jajo Jeźdźcom, nad nim wypowiada się pewne słowa sprawiające, że pisklę nie wykluwa się przedwcześnie.

Po kilku tysiącach lat do paktu dołączyli nowo przybyli ludzie. Więź nieco ucywilizowała ich rasę. To zdarzenie doprowadziło do sporu pomiędzy popierającym ich przyłączenie Anurinem a królową Dellanir. Odrzucił on jej władzę i osiadł wraz z zakonem na wyspie Vroengard, gdzie założył miasto Doru Araebę.

Jeźdźcy sprawowali swą władzę przez tysiące lat. Wytępili prawie całą rasę Ra'zac'ów i nadzorowali poczynania Palancara. Trzymali też w ryzach urgalskie szczepy. Jeźdźcy byli jednak nie tylko wojownikami, ale też uzdrowicielami i doradcami.

Smocza Wojna i Upadek[]

Główny artykuł: Upadek

"Choć żaden wróg nie mógł ich zniszczyć nie mogli ustrzec się przed sobą" ~ Brom

Jeździec po stracie swej smoczycy oszalał z rozpaczy i udał się pieszo przez Kościec do Ilirei, licząc, że Rada Jeźdźców przyzna mu drugiego smoka. Znaleziono go półżywego w jednej z północnych wiosek. Przewieziono go do Ilirei, gdzie został uleczony i stanął przed mającą go osądzić Radą. 

Brzmiąca w jego żądaniu desperacja ujawniła Radzie (w tym Oromisowi) jego szaleństwo. Jej odpowiedzią była odmowa. Wtedy znalazł Jeźdźca, który wysłuchał jego żalów i porwał wraz z nim jednego z członków Rady. Zabili go, a następnie Galbatorix zabił swego sprzymierzeńca i uciekł w noc.

Po latach ukrywania się na pustkowiach ujawnił się młodemu Morzanowi, Jeźdźcowi silnego ciałem, lecz słabego duchem. Nakłonił go do współpracy i namówił do zostawienia otwartej bramy Ilirei. W nocy szaleniec wykradł pisklę smoka Shruikana i wraz z Morzanem udali się w miejsce, w które inni Jeźdźcy obawiali się zapuścić.

Gdy Shruikan podrósł, a Galbatorix zapanował nad jego umysłem, on i Morzan ujawnili się światu. Wraz z każdym zabitym członkiem zakonu rosła ich siła. Dołączyła do nich dwunastka Zaprzysiężonych i wespół z nimi zniszczyli Zakon i jeźdźców.

Na wieść o zdradzie ostatnie wolne smoki złączyły siły i pozbawiły trzynastkę zdradzieckich pobratymców imion (Du Namar Aurboda) i zarazem osobowości.

Nowe Pokolenie[]

Z Upadku ocaleli jedynie Galbatorix, Zaprzysiężeni i ich smoki oraz Oromis i Glaedr, którzy uciekli z niewoli i ukryli się w Du Weldenvarden. Ponadto żywym pozostał Brom, któremu Morzan zabił smoczycę. W późniejszych czasach dał się on mocno we znaki imperium zabijając trzech Zaprzysiężonych w tym Morzana i będąc odpowiedzialnym za śmierć pięciu kolejnych. Stworzył również Vardenów, organizację dążącą do obalenia mrocznego króla.

Po stu latach tyrani żyły już tylko dwa smoki: Shruikan i Glaedr. Oprócz nich trzy smoki pozostawały jeszcze niewyklute w jajach przechowywanych przez króla. Jedno z nich, Saphirę, zdołał wykraść człowiek imieniem Hefring działający z polecenia Vardenów. Zamiast jednak oddać je zleceniodawcom, uciekł on zarówno przed nimi, jak i siłami Imperium. W pościg za nim ruszyli Brom i Morzan. Ten drugi zabił Hefringa, by chwilę potem zostać zabitym przez Broma i ograbionym z jaja.

Po przewiezieniu jaja do Tronjheimu, zawarto pakt pomiędzy Vardenami a elfami. Głosił on:

  • jajo będzie przewożone między Du Weldenvarden a Tronjheimem dopóki, dopóty nie znajdzie się ktoś godny miana Jeźdźca,
  • po wykluciu się Smoka jego Jeździec szkolony będzie przez Broma i przejdzie przez Tuatha du orothrim,
  • szkolenie dokończy nauczyciel z Ellesméry (Oromis i Glaedr),
  • smoczym kurierem zostanie ambasadorka elfów u Vardenów, królewska córka Arya.

Przez piętnaście lat Arya podróżował między miastami, aż w drodze do Osilonu została wraz ze swymi towarzyszami Fäolinem i Glenwingiem napadnięta przez  Durzę i bandę urgali. Udało jej się przenieść jajo do Carvahall w nadziei, iż znajdzie je Brom. Jajo trafiło jednak do Eragona, dla którego z jaja wykluła się Saphira. Po wygranym powstaniu Vardenów, Eragon poszerzył traktat ze smokami o krasnoludy i urgale.

Jeźdźcy Smoków[]

Osobny artykuł: Smoczy Jeździec

Miecze Jeźdźców[]

Wszystkie miecze Jeźdźców wykute zostały przez znamienitą elfią kowalkę Rhunön.

Charakterystyczną cechą tych kling, jest ich kolor. W domyśle miał odpowiadać kolorowi łusek smoka. Miecze te mają właściwości antymagiczne i są odporne na działanie czarów.

Znane Miecze:

Gedwëy ignasia[]

Osobny artykuł: Gedwëy ignasia

Gedwëy ignasia znakiem, jaki otrzymuje każdy Jeździec po pierwszym kontakcie fizycznym ze swoim smokiem. W chwili, gdy smok wykluje się z jaja, a przyszły Jeździec, który był obecny podczas wyklucia, dotknie pisklęcia, na jego ręku powstaje znak przypominający bliznę, który czyni z tej osoby Jeźdźca i pozwala mu posługiwać się magią i przyjmować wszelkie cechy smoczej duszy.

Advertisement